tekst
Via tekens en klanken is de taal ons voertuig in de geschreven en ongeschreven communicatie met de wereld om ons heen. Deze tekens en klanken zijn gerangschikt volgens bepaalde afspraken en vormen een speelveld waarvan iedereen die meedoet de regels begrijpt. Dat is althans de bedoeling. Via deze afspraken wordt bepaald wat voor vorm een tekst heeft en voor wie, hoe en waarvoor deze kan worden ingezet. Waar binnen die voorwaarden en regels vind ik mijn vrijheid, hoe kan ik ze gebruiken en waar gaan ze knellen?
De taal is het voertuig waarmee bijvoorbeeld levensgeschiedenissen en getuigenissen kunnen worden vastgelegd en beschreven. Deze geschiedenissen zijn belangrijke bronnen om onze eigen geschiedenis of de geschiedenis in het algemeen inzichtelijk te maken. Net zoals bij de beeldende routes vraagt deze taal om zorgvuldigheid bij de interpretatie en weergave van die verhalen.
Poëtische teksten kennen een speelveld met andere of soms ogenschijnlijk geen regels en conventies.
