vrijheid in gebondenheid
In mijn leven en dus ook in mijn werk neemt het begrip ‘vrijheid in gebondenheid ‘ een centrale plaats in. Het zorgt voor richting en schept letterlijk en figuurlijk ordening in de kleur-, vorm- en begrippenrijkdom van alledag.
Het leven is vol van onverwachte wendingen en verrassingen. Daarom is het noodzakelijk om flexibel, kritisch en anticiperend met de ‘gebonden’ uitgangspunten om te gaan. Een deel van deze uitgangspunten wordt door onze omgeving aangedragen. Andere kies ik zelf en deze staan niet in graniet gegrift. Met het rigide vasthouden van begrenzingen en regels om de regels zelf, plaatst een mens zich in een keurslijf en kan daarmee zichzelf tekort doen in zijn of haar ontwikkeling. Wat deze uitgangspunten betreft is waakzaamheid geboden: ze worden telkens herijkt, herordend en zo nodig bijgesteld.
Het blijft spannend: is er binnen de gestelde grenzen nog steeds sprake van ontwikkeling en ga ik verder op de ingeslagen weg? Of moet ik de zeilen trimmen om de steven te wenden en - of naast het huidige pad - kiezen voor een andere route? Of, dit is ook mogelijk: kan ik routes samenvoegen of laten kruisen?
